BARIŞ MANÇO'nun Değerli Anısına...

Kadını, erkeği bilhassa çocuklar ve gençler olarak milletçe çok üzüldük. Ama insan tam olarak ancak kendi duygularını biliyor. Hissettiğim duygu yoğunluğunu bugün gibi hatırlıyorum. Bütün ölümler erkendir ama Barış Manço'nun ölümü gerçekten erkendi. Veya biz onu kaybetmeye hazır değildik. Cenaze törenine katılamadığım için adeta konuşlandığım radyonun başında program muhabirinin yaptığı her ropörtajdan sonra çalmaya başladığı her şarkı ile benim yüreğim yeniden yeniden kabarıyordu.

Barış Manço, kelimenin tam anlamıyla halka malolmuş, sevilen bir insandı. Çocuklar ve eğitim için televizyonu ve sanatını çok yararlı ve verimli bir şekilde kullandı. O'nun şarkıları, salt eğlence maksatlı şarkılar değildi. Eğlendirirken eğitmek amacını da güdüyordu. Neşeyle, coşkuyla ve aşkla ördüğü şarkılarında arkadaşlık, sevgi ve saygıyı en güzel kelimelerle kurduğu en zarif cümlelerle anlatırdı.

Barış Manço'da her sanatçıda rastlanmayan bir sahicilik vardı. Yaptığı işlere gerçekten inanmış bir insandı. Bu inancı bize de geçiyordu. Tabii ki, para onun için de önemli olmuştur, neticede çoluk-çocuk sahibi bir insandı ama biz Barış Manço'yu, yaptığı işlerde hiçbir zaman maddi menfaat güttüğünü düşünmedik ve hissetmedik. Onun her yaptığı işinde memleket hizmeti hissedilirdi, maddiyatla ilişkilendirilmezdi.

Her biri ayrı güzellikte, insanın içine işleyen sözleriyle bu topraklarda yaşayan tüm değerlerimizi bize hatırlatan ve onları yaşatmaya çalışan şarkılarının yanısıra televizyonda bilhassa çocuklar için çok faydalı işler yaptı. Eğitime gerçekten inanmış bir insandı. 

Televizyona yaptığı, Adam Olacak Çocuk programlarında o günkü çocuklar Barış Manço'dan çok şey öğrendi. 

O, bizi sevdi... Biz de O'nu sevdik... 

Zaten, kalp kalbe karşı değil midir?