Zamanın izafi oluşunu bazıları çok küçük yaşlarda öğrenir, bazılarının öğrenmesi ise zaman alır. Ama er geç mutlaka öğrenir. İstisnasız herkes bir çok kereler bir şeyi veya birini beklemiştir. Hatırlayacak olursak, özlediğimize kavuşmak için kimbilir kaç kere gün saymışızdır. Kavuşmaya saatler kala gözümüz saatte, yelkovanın hızına mukabil akrebin durağanlığı zamanın hiç de o kadar hızlı geçmediğini bize anlatır.
Halbuki, zaman ne bizi tanır, ne de duygularımızı bilir. Zamanı hisseden insandır. Olaylar karşısında yaşadığımız çeşitli duyguları zaman üzerinden anlatırız. Gün olur, bir yakınımızı ameliyathane kapısında, sağsalim çıkmasını beklerken saatlerin bir an önce geçmesini dileriz. Gün olur, sevdiklerimizden ayrılacağımız günün çabuk gelmesinden yakınır, son saatlerin uzamasını isteriz.
Biz isteriz ama bizim isteklerimiz zamanın umurunda olmaz. O yine ve her zaman olacağı gibi tik tak tik tak kimseye aldırmadan, kendi hızında bizim ömrümüzden geçmeye devam eder. Bu demek değildir ki; zamanın hızlı veya yavaş geçmesinden şikayet etmeyeceğiz. İnsan var oldukça, zaman da var olacağına göre insanın zamanla olan kavgası bitmeyecek
Zamanla kavgası olan biri daha. Uzun yıllar önce radyoda dinlediğim ve unutmadığım şarkısında Özcan Deniz, "Geçmiyor günler" diyor...
Hiç birimizi ağzından düşmeyen bir sözdür değil mi zaman hızla akıp geçiyor bu aralar biz de sık kullandık.
YanıtlaSilBr de maalesef uzasın hiç bitmesin dediğimiz anlar saysan da gelmeyecek gibi duran günler ,karışığız duygularda da bahaneyi zamana atınca fayda mı olacak bilemiyoruz.
Yüreğinize kaleminize sağlık çok keyifle okudum yazınızı sevgiler.
Hatice Hanım, değerli yorumlarınız ve güç veren iltifatlarınız için çok teşekkür ederim :)
SilHem icindeyiz zamanin hem de dışında. Bir sairin bu dizeleri de bize yol gösterebilir. Sevgiler
YanıtlaSilcem kazan, haklısın zaman kavramı üzerine çok şiir var ve bu yazıya bir şiir de yakışırdı. Mesela...
SilNe içindeyim zamanın,
Ne de büsbütün dışında;
Yekpare, geniş bir anın
Parçalanmaz akışında.
Bir garip rüya rengiyle
Uyuşmuş gibi her şekil,
Rüzgarda uçan tüy bile
Benim kadar hafif değil.
Başım sükutu öğüten
Uçsuz bucaksız değirmen;
İçim muradına ermiş
Abasız, postsuz bir derviş.
Kökü bende bir sarmaşık
Olmuş dünya sezmekteyim,
Mavi, masmavi bir ışık
Ortasında yüzmekteyim.
Ahmet Hamdi TANPINAR
Şiir müthiş olmuş Rabia Hanım. Yüreğinize sağlık...
YanıtlaSilEvet zaman bana göre de çok hızlı geçip akıp gidiyor.Bir tek ramazan ayında dakikalar saat saatler gün ağırlığında olup zaman geçmek bilmiyor.
YanıtlaSil