13 Ocak 2012 Cuma

DEDEMİN İNSANLARI...Mübadele Gerçeği...

İzlenmesi gereken üç film seçip sayfamda yayınladım ama ne yazık ki bir tanesini görebildim. Zaten benim bu yerli, yabancı film furyasına yetişebilmem mümkün değil. Dışarıda sinema endüstrisinde ve bizde sponsorlar ve kişisel gayretlerle, adeta elbirliği edermişçesine var hızlarıyla film üretiyorlar. Tabii ki her filmi görmek zorunda değilim ama seçtiklerim için bile sinemaya gitmek zor olabiliyor. Her neyse, göremediklerimin yasını tutacağıma gördüğümü anlatmaya başlasam iyi olacak galiba.



Dedemin İnsanları, 1923 yılında Yunanistan ile Türkiye Cumhuriyeti Hükûmeti arasında imzalanan Mübadele Yasası gereği yaşanan göç ve o göçün bu günlere -torunlara - kadar gelen olumsuz etkilerini anlatıyor. Tabii, sadece Girit'ten Türkiye'ye göçen Türklerin hikayesini anlatıyor. Oysa, bu göçün diğer taraf içinde aynı, hatta daha da zor şartlar içinde yaşandığını biliyoruz.

Yasa gereğince Girit'ten gelen mübadil Türk'lerin, sayıları daha fazla olan Rumların boşalttığı ev ve arazilere iskan edilmeleri kararlaştırılmış iken bu mülkler yerli halk yani İzmir'liler tarafından illegal biçimde ele geçirildiği için yani işgal edildikleri için ancak bir kısmının yerleştirilmesi mümkün olabilmiştir.




Gazetelerde ve televizyonda bu güne kadar okuduğum ve izlediğim ropörtajlarda Yunanistan'a göçen Rumların Türk tohumu diye aşağılandığını, ötekileştirildiğini ve Türkiye hasretiyle yandıklarını biliyordum ama bizimkilerin de buna benzer -gavur- hakaretlere maruz kaldıklarından böyle bir -kötü, acıklı- hikayelerinin olduğundan habersizdim.

Velhâsılı, yönetmen Çağan Irmak'ın, Girit mübadili dedesi ve ailesinin hikayesi olduğunu öğrendiğimiz ve Türkiye'nin yakın siyasi tarihinin de anlatıldığı film, bu konularda -Türkiye'nin yakın tarihinde gerçekten yaşanmış acıları anlatan- daha çok film yapılmasının gerektiğini hissettiriyor.

Çağan Irmak filmlerinde hep ağlamışımdır, yani idmanlıyım ama bu hepsini geçti. İnsanlarımızın bu kadar çok acılar çekmiş olmasını yüreğim kaldırmıyor. 

Film boyunca gözümün yaşı hiç dinmedi... 






 

2 yorum:

  1. Bende Giritli torunuyum, rahemtli dedem "annemin babasi" Giritten once Ayvalik'a sonra İzmire yerlesmis 1915 yillarinda olmali, bumfilmi seyrederken surekli dedemis dusundum, meger ne cok ozlemisim onu, torun rolundeki cocuk u kendime cok benzettim.
    Gozlerim dolu dolu izledim.
    Emegi gecen tum ekibe cani gonulden tebriklerimi ve tesekkurlerimi yolluyorum boylesine guzel bir eser cikarttiginiz icin.
    Saygilarimla
    Giritli Ahmet Mavak Torunu
    Aydin German

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Merhaba Aydın Bey, yazımı okuduğunuz ve duygu yüklü samimi yorumunuzla yaptığınız katkıdan dolayı teşekkür ederim. Tarihte yaşanmış çok göç hikayesi var ve hepsinde de çok trajediler yaşanmış. Benim ailemde böyle bir acı olmamasına rağmen yazımda da belirttiğim gibi film boyunca gözümün yaşı dinmedi. Bu acıların tekrarlanmaması dileğiyle, esenlikler diliyorum.

      Sil

DEĞERLİ YORUMLARINIZ İÇİN TEŞEKKÜRLER.

Not: Gmail hesabı olmayan arkadaşlar yorum yazmak için yorumlama biçiminden anonimi seçerek yazabilirsiniz.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...