EVLİLİKTE YOL ARKADAŞLIĞI...

Kadının evlenmek suretiyle statü kazandığı düşüncesi toplumun tüm katmanlarında kabul görmüş yerleşik bir kanıdır. Evli bir kadın bekar bir kadına göre toplum nazarında daha bir makbuldür. Kadın, eş-gelin aynı zamanda yenge, elti v.s. gibi sıfatlarla donanmış olarak toplum içerisinde bir statü kazanır. Benim kanaatim, bu sıfatların gayesi gelin hanımda yeni ailesine karşı aidiyet duygusunun gelişip, yerleşmesini sağlamak. Sorumluluk da yükleyen bu sıfatlar genç gelinin gelişimine katkı sağlar. 

Gelin hanım, evliliğinde kazandığı deneyim, bilgi ve beceriler ile büyür ve gelişirken kocası aynı performansı gösteremeyebilir. Erkek egemen toplumda yaşadığının bilincinde olarak tüm gücü ve hakları elinde bulundurduğunu düşünen koca, kendini yenileyerek geliştirmek zahmetine bilerek katlanmaz. Toplumun yani diğer erkeklerin onu destekleyeceğini düşünür. 

Duygu ve düşünceleri gelişip güçlenen kadın hayat yolunda kendisine ayak uyduramayan ve her manada geri kalan kocasını artık beğenmeyecektir. Bu tabii olan bir gelişmedir ve bu durum mahkemeler tarafından da boşanmaya gerekçe olarak kabul edilir. Erkek, kendisi nasıl olursa olsun, ne yaparsa yapsın karısının itaat edeceğine o kadar inanmış veya inandırılmıştır ki, boşanmak isteyen karısının karşısında ışığa yakalanmış tavşan gibi kalakalır.

Hayatı anlamış ve yalnız yaşamanın zorluklarını bilen kadın, eşin-dostun araya girmesi ile kocasına defalarca şans verir. Ancak, verilen şansları kullanabilen bir koca bu güne kadar görülmemiştir. Çünkü, erkek bu barışmaları, kendini geliştirmek için kullanması gereken bir şans olarak değil de karısının ondan vazgeçemediğinin kanıtı olarak değerlendirir ve değişmek için herhangi bir gayretin içine girmez. 

Halbuki, evlilik bir nevi yolculuktur. Bu yolculukta eşler, adımlarını birbirlerine uydurmak zorundadır. Eşler arasında geride kalan veya ileriye giden olursa o yolculuk biter. Anlaşılması güç olan ise yolculuk esnasında uygun adım için en ufak bir özveri ve gayret göstermeyen kocanın boşanma talebi üzerine karısına gösterdiği tepkidir. 

Hayret ki; Hayret...