-Feryadaaa gücüm yoook...feryatsız duy beniiii...duy beniii...diye çığırıyorum.
Annem, fırsatı kaçırır mı?
-Kimmiş o? dedi.
Eski günlerde, gençliğimizdeki gibi -ağız aramak maksadıyla- sorduğu soruyu anlamazlığa gelerek...
-Kimi soruyorsun anne, dedim.
Annem, kendisinin de genç bir kadın olduğu eski günleri hatırlamak hoşuna gittiği için olsa gerek, yüzünde kocaman bir gülümseme ile yarı şaka, yarı ciddi,
-Kimin için feryad ettiğini soruyorum, dedi.
Annem anlaşılan benden umudunu kesmemiş. Bir erkeği sevdiğimi düşünüyor.
-Ah! anne, dedim. Ben artık büyüdüm, hem de çok büyüdüm.
-O kadar büyüdüm ki; feryadım, benim gibi aciz bir kul olan bir ademoğluna olamaz. Ayrıca, feryada gücü olmayanın feryadını insanoğlu duyamaz.
Şarkı nerden baksanız 35-40 senelik. Orhan Baba bu şarkıyı yaptığı zaman hepimiz çok gençtik. O yıllarda ben de sevdiğime bu şarkıyla seslenmiş olabilirim ama o yıllar çok gerilerde kaldı. Ve bu geçen yıllarla beraber öğrendik ki; bizi hatalarımızla sevecek ve sesimizi feryatsız duyacak bir insanoğlu aramak beyhûde.
Eski günlerde, gençliğimizdeki gibi -ağız aramak maksadıyla- sorduğu soruyu anlamazlığa gelerek...
-Kimi soruyorsun anne, dedim.
Annem, kendisinin de genç bir kadın olduğu eski günleri hatırlamak hoşuna gittiği için olsa gerek, yüzünde kocaman bir gülümseme ile yarı şaka, yarı ciddi,
-Kimin için feryad ettiğini soruyorum, dedi.
Annem anlaşılan benden umudunu kesmemiş. Bir erkeği sevdiğimi düşünüyor.
-Ah! anne, dedim. Ben artık büyüdüm, hem de çok büyüdüm.
-O kadar büyüdüm ki; feryadım, benim gibi aciz bir kul olan bir ademoğluna olamaz. Ayrıca, feryada gücü olmayanın feryadını insanoğlu duyamaz.
Şarkı nerden baksanız 35-40 senelik. Orhan Baba bu şarkıyı yaptığı zaman hepimiz çok gençtik. O yıllarda ben de sevdiğime bu şarkıyla seslenmiş olabilirim ama o yıllar çok gerilerde kaldı. Ve bu geçen yıllarla beraber öğrendik ki; bizi hatalarımızla sevecek ve sesimizi feryatsız duyacak bir insanoğlu aramak beyhûde.
Düşünüyorum da ne kadar gereksiz uğraşlarla geçmiş gençliğimiz. Orhan Gencebay dinlemek aşağılayıcı bir durumdu. :( Bağdat Caddesinde yaşıyorum, Koleje gidiyorum sadece yabancı pop dinlenirdi. Eve gelir gizli gizli Orhan babayı dinlerdim. Dönem işte. Sonra Üni.yılları bu sefer geçmişinizi inkar edercesine Bağdat caddesi, Kolej düşmanlığı. Hepsi boşmuş. Bu arada anneniz çok haklı. Anneler, babalar evlatlarını hep çocuk olarak görüyor. Son cümlenize ise " No comment". :))))
YanıtlaSil:)))) Son cümlemde insan-oğlu- dediğime bakmayın kızlarda da durum aynı.
SilKimse dert çekmek istemiyor. Değil feryatsızı duymayı, feryatlara bile kulağını tıkamış vaziyetteler.
İnsanlar, dünyaya bir daha gelmeyeceğim, bir tane hayatım var, bu hayatı da başkaları için heba edemem düşüncesindeler.
Ama doğru, ama yanlış...bilemeyiz.
Merhabalar,
YanıtlaSilSevgili yazar Ilhan Ucer'e katılıyorum. Hepimizin gençliği gereksiz uğraşlarla geçti. Ama ne var ki, işte hepimiz aynı şeyleri yaşadık, ama öyleydi. Yine de Orhan Gencebay ya da diğer sanatçılarımızdan nostalji dinlerken o günlere gidip o günleri yad etmiyor muyuz?
Selam ve muhabbetlerimle.
Recep Bey hoşgelmişsiniz. Sanat insan için çok önemli. Ekmek, su kadar gerekli. Ne var ki; çoğunluğumuz bunun farkında değiliz.
SilBu şarkının çıktığı yıllarda yüksek mevkiilerde olup da bugün hayırla yadettiğimiz kaç kişi var. Ama dinlemiş olduğumuz şarkıları, türküleri, seyrettiğimiz filmleri, okuduğumuz kitapları ve onları yaratanları her zaman sevgi ve saygıyla anmaya devam edeceğiz.
Hepsine buradan selamlar...
Her zaman diliminde farkli olmuyor mu InsanOglu;o zaman diliminde o yaslarda onu yasamak gerekiyormus ve öyle yasanilmis...AdI üzerinde GENCLiK,neyin dogru.neyin yanlis oldugunu insan yasayarak ögrenmiyor mu????
YanıtlaSilYeni nesil bir harika,ne ugrasacaklar feryadla ya da anlamayla:)))))
Sevgiyle ve dostca kalin
Hoşgeldiniz Yıldız Hanım, gençlik dediniz de aklıma geldi biz şarkılardan fal tutardık...şimdikiler ne yapıyor acaba?
YanıtlaSilBizim gibi olmadıklarına göre, direkt soruyorlardır :)))
Sevgiler...
Rabia Hanım, bizler hatasız kul olmaz diyerek sevmeyi ve sevilmeyi (eğer öyle birisini bulduysak) öğrendik. Ancak yeni nesil pek öyle görünmüyor. Küçük bir hata bile aşkın, sevginin bitmesine neden olabiliyor. Bizim zamanımızda sizin de dediğiniz gibi seviyor sevmiyor diye papatya falı bakar, şarkılardan fal tutardık. Yeni nesil ise sizin de dediğiniz direkt sorma cesaretine sahip. Biz mi şanslıyız onlar mı bilmiyorum ama hatasız kul olmayacağını birbirimizi hatalarımızla sevmemiz gerektiğini biliyorum. Sevgiyle kalın. Ha, bu arada hatırlatıyım dedim hiçbir şey için geç değil!
YanıtlaSil