Kışın öyle günler olur ki; kara kara yağmur bulutlarının kapladığı gökyüzünde güneş günlerce yüzünü göstermez. Hele karlı günlerde gökyüzü ara ara kapkara olur da gündüz vakti akşam oldu sanırsın. Kapkara bulutlar yeryüzüne karları gönderdikten sonra gökyüzünün rengi biraz açılır gibi olur, hatta biraz sonra gökyüzü mavi rengini bile gösterir ama hiç ümitlenmezsin. Çünkü, bilirsin ki hava "kar toplamaktadır".
Bahar ve yaz ayları öyle midir ya!
Sabah uyanırsın gözlerine inanamazsın, sanki biri evin içini çiçeklerle donatır gibi ışıklarla donatmıştır. Bir an buna gerçekten inanırsın da evde o birini aranırsın. Bir an güneşin senin için doğduğu zehabına kapılırsın. Bütün evrende sadece sen ve güneşin ilk ışıkları. O an güneş, milyarlarca yıldır doğan ve bildiğin güneş değildir. O sadece senin için senin mutluluğun için ilk defa doğmaktadır.
İlk defa doğduğuna yemin edebilirsin. Çünkü, o ilk ışıklarda gençlik, neş'e, coşku ve heyecanı hissedersin.
Ve mutlu olursun!
Güneşi üzerlerine doğdurmayanlar için doğanın adeta bir armağanıdır güneşin bu ilk ışıkları.
Bir de hava pek kararsız olur sonbahar havaları :)
YanıtlaSilGüneşin ilk ışıkları, bahar ve yaz aylarındaki kadar yoğun ve etkili olmasa da sonbahar aylarında da devam eder. Kışın soğuğuna hazırlanırken zaman zaman bu parlak ışıkların görülmesi nedeniyle sonbahara kararsız mevsim diyoruz. Sonbahar da ne yapsın, o parlak ışıkların cazibesinden kaçmak kolay değil :))
SilBaharı bekliyorum şarkıda olduğu gibi :) Doğanın yeniden doğuşunu, güneşin hayat verişini:) En sevdiğim Mayıs'ı :) Bu buz gibi kış gününde bahar hayalindeyim:)
YanıtlaSilEfendim çok güzel anlatmışsınız güneşin görünmeye başladığı o dakikalar insanın içini bir huzur kaplar.
YanıtlaSilBir de denizlerde olup' da ilk martıyı gördüğünüz o an işte ilk güneşi gördüğünüz gibi içinize huzur gelir. Saygılarımla