DENİZ VE KUM...Ebedi Aşıklar...Şahitleri Martılar!

Yaz mevsimini geçirdiğimiz tatil beldesi her yıl olduğu gibi Eylül'ün başlarından itibaren yine tenhalaştı. Okulların açılışına hazırlanmak için aileler birer ikişer şehre döndüler. Sabah yürüyüşlerinde arabalarını yükleyen ailelerle vedalaştık. Bazı yıllar Eylül'de yazdan kalma günler yaşanır. Güneş gökyüzünde pırıl pırıl parlar ve yumuşacık ısıtır. Gün ortasında güneş tam tepede iken çekinmeden denize girilir, kumda şemsiye aranmaz. Böyle olunca da kavurucu yaz sıcaklarından sonra Eylül'de havanın açık olması, son günleri değerlendirmek bakımından hepimizin temennisidir.

Bazı yıllar ise Ağustos'un son günü hava birden bozar, gökyüzü koyu gri bulutlarla kaplanır, sert bir rüzgar çıkar adeta yerle gök birleşir ve gece sabaha kadar büyük gürültülerle gökler yarılır, yağmur kovalardan boşalır gibi yağar. Ertesi gün uyandığımızda yaz mevsiminin bir gecede bittiğine şahit oluruz. 

ÇÖPLERİMİZ İZİMİZDİR!!!

Belde belediyesi, "ÇEVREMİZİ TEMİZ TUTALIM", "YERLERE ÇÖP ATMAYIN" yazılı levhaları sahil yolu boyunca belli aralıklarla diktirmiş. Levhalardaki yazıların şablonu standart ve her yerde rastlanılan bir yazı olması hasebiyle -zannedersem- kanıksanmış, insanları etkilemiyor. Bunu da yol kenarlarına savrulmuş pet şişe, naylon poşet ve uçuşan ambalaj kağıtlarından oluşan çöplerden anlamak mümkün.

Yol boyunca gördüğüm uçuşan ambalaj kağıtları, naylon torbalar ve pet şişeler fotoğrafta olmayınca yalancı durumuna mı düştüm? 

Bisikletle katettiğim yol boyunca gördüğüm bu levhaların arasında farklı bir levha dikkatimi çekti. Levhada, "ÇÖPÜNÜZ DEĞİL İZİNİZ KALSIN" yazıyordu. Diğer standart -çöp atmayın- yazılarından sonra bu veciz söz bana çok değişik geldi. Hem hoşuma gitti hem de düşünmeye sevk etti. Düşündüğüm de şu! levhayı okuyan piknikçilerin bu cümleden ne anlayacakları.