Söze nasıl başlayacağımı bilemiyorum. Uzun zaman oldu yazmayalı. En son, aşağı yukarı bir yılı aşkın bir süre önce paylaştığım Kolera Günlerinde Aşk tanıtım yazısını saymazsak yaklaşık üç yıldır bloğumdan uzak kaldım. Bumerang'dan gelen reklam teklifleri vesilesiyle bir kaç defa uğradığımda yokluğumdan endişelenen arkadaşlarımın mesajlarıyla karşılaştım. Çok duygulandım. Kendilerine buradan bir defa daha teşekkür ederim. Adı sanal dünya olsa da sonuç olarak bizler insanız. Yüz yüze gelmiş olmasak bile bu sayfalarda gerek yazılarımız gerekse bırakılan yorumlarla birbirimizi tanıdık ve sevdik.
Her şeyin sonu olduğu gibi Pandemi de yaşandı ve bitti. Kaybettiklerimiz için yaşam bitmişti ama kalanlar için hayat devam ediyordu. Yavaş yavaş salgının etkilerinden kurtuldukça, kayıpların yüreğimizde bıraktığı acılar da küllendi. Tweet atmak çok hoşuma gidiyor ise de aklım hep buradaydı. Çünkü, burasını arkadaşlarımın ziyaret ettiği bir mekan gibi görüyorum. Ayrıca, hayatın içinde yaşadığım sevinçlerimi, kederlerimi yazıp uygun bir fotoğrafla da zenginleştirdikten sonra defalarca kontrolden geçirip, ön izlemede de her şeyiyle hazır olduğuna kanaat getirdikten sonra yayınla butonuna basmanın heyecanı çok başka, bambaşka.
Bu ayrılık vesilesiyle öğrendiğim bir şey varsa o da uzak kalmak adeta bir tuzak gibi. Masumane bir uzaklaşmak bile soğukluk yaratıyor. Uzak kalınan, bitirmek istediğin bir ilişki veya kötü bir alışkanlık ise soğumak elbette yararına olur. Aksi takdirde, macera hevesiyle nasıl olsa dönerim diyerek uzak durmak çok yanlış. Sonuç hüsran olabilir. İlişkilerinizi bu şekilde test etmeyin.
Yeniden merhaba dediğim bu yazımla yeniden başlamanın heyecanını yaşarken devamının gelmesini ve yine ve yeniden sizlerle bu mekanda buluşmamızı ümit ediyorum.
Hoşça kalın!
Not: Sütlü kahve ikramımdır. Lütfen kabul edin.
İçmiş gibi yapın :)
Blog arkadaşlarımız arasında adınızı çok net hatırlıyorum. Bir moladan sonra dönmek güzeldir. Yeniden hoş geldiniz. Kahve ikramınız sanal bile olsa güzel bir jest. Çayı tercih etsem de içmiş gibi oldum. Teşekkürler.
YanıtlaSilSağlıklı günler.
Teşekkür ederim Makbule hanımcığım hoş bulduk.
SilBen de sizi zarif, kibar şiir sever eğitimci bir hanımefendi olarak hatırlıyorum.
Gerçi, ben de çoğu zaman çayı tercih ederim ama günde bir fincan kahve içmeyi de seviyorum. Ara sıra da böyle sütlü kahve içerek rahmetli annemi anarım.
Ziyaretiniz için tekrar teşekkür ederim. Hoşça kalın.
Sevgiler.
Sizi tekrar buralarda görmek ne güzel. Ben de uzun uzun ara verenlerden biriyim. Umarım döneceğim. Çünkü blog yazmak çok özel ve güzel.
YanıtlaSilBu arada sütlü kahveniz için teşekkürler. Sütsüz olarak aldım ve afiyetle içtim:)
Teşekkür ederim. Benim için de ziyaretiniz ve bıraktığınız yorumu okumak çok değerli ve güzeldi.
SilFarkındayım, sütlü kahve alışılmış bir ikram değil. Aslında, ben de çok nadir pişiririm ama baston çikolatayla çektiğim fotoğrafı çok seviyorum.
Sizin dönüş yazınızı da okumak ümidiyle şimdilik hoşça kalın.
peki o zaman hoşgeldiniiiz kahve güzeldiii teşekkürler :)
YanıtlaSilSevgili deeptone, ben teşekkür ederim.
SilAslında güzel olan sizlersiniz, çay kahve bahane.
Sevgilerimle...
Hoş geldiniz siz de. Sütlü kahve bizde sık yapılırdı,rahmetli anneannem çok sever ve her gittiğimizde ikram ederdi. Anılarım canlandı. Teşekkürler.
YanıtlaSilCanım, ben teşekkür ederim.
SilBugün kahvelere krema katıldığı gibi vakti zamanında bizim büyüklerimiz de kahvelerini sütlü içerlerdi. Ağızlarının tadını biliyorlarmış.
Hoşça kalın. Sevgiler...
Merhaba, Yine ve Yeniden başlığı ile yazdığınız bu yazı ne kadar da içten, ne kadar da duru. Kahve ikramınız desen bir o kadar anlamlı. Yorum yazan arkadaşlarda da aynı samimiyeti görüyorum. Hepinizin yazılarını zevkle okurdum bir zamanlar. Ama ister yaşlılıktan deyin, ister rahatsızlıktan. Bloglar Mahallesine uğrayamaz oldum. Bugün blogumda isminizi görünce eski bir tanıdığa rastlayanlar gibi duygulandım. Yazmak güzel, okumak güzel, hayat güzel. Güzel günler dileğiyle saygılar...
YanıtlaSilMerhaba, Sabahattin bey. Vaktiyle, Yaşarsan yaşlanırsın başlıklı bir yazıyla bu yaşlılık konusuna değinmiştim. Maalesef, yaşlanmak kaçınılmaz. Bakın, yine bir yılın daha sonlarına geldik. Dediğiniz gibi yazmak güzel, okumak güzel, en önemlisi de hayat güzel. Siz yine arada sırada da olsa bu mahalleye uğrayın. Eski dostlarla vakit geçirmek iyi gelecektir. Size de güzel günler dileğiyle saygılar...
Sil