YAZILARIM...Okunuyor mu ne!!!

Günlük alışveriş ve bazı resmi kurumlardaki işler için on dakikalık bir yürüyüşle vardığım caddeye geçmek için kullandığım yaya geçidinden bir yazımda çok önceden bahsetmiştim. Tahminen bir ay önce yine bir gün aynı yaya geçidinin başına geldim araçlar ve yayalar için aynı anda yanan yeşil ışığı bekliyorum. 

Araçlar için yeşil ışık yandı ve onlar her zaman ki gibi yola ok gibi fırladılar ama bize yani yayalara hâlâ kırmızı ışık yanıyor. Hayırdır inşaallah! araçlarla kavga kıyamet de olsa buradan geçiyorduk ama gel gör ki şimdi o geçişten bile yoksun kalmışız. Ne oldu! ışıklar mı bozuldu derken ne oldu dersiniz, biz yayalara yeşil ışık yandı ve araç geçişi durdu. 

Gözlerime inanamadım. Yazılarım okunuyor mu ne!

Bir hafta önce de Bağdat caddesine yolum düştü. Gideceğim yere cadde boyunca yürüyorum ve caddeye açılan yollardaki yaya geçitlerinde duraksıyorum alışkanlıkla ama gerek yok ki, arabalar durmuş, yayaların geçişini bekliyorlar. İlk yaya geçidinde hemen ümitlenmedim tabii, ama yoluma devam ettiğimde ve aynı yoldan dönerken de aynı şey oldu. Yaya yoluna ayak bastığım anda gelmekte olan araba durdu. 

Gözlerime inanamadım. Yazılarım okunuyor mu ne!

Elbette yazılarım okunuyor ama bu gelişmeleri sağlayacak etkinlikte olmadığını da biliyorum. Ancak, bildiğim bir şey daha var ki; doğru bir tanedir ve benim yazdıklarım, yaşadığım gerçeklerdi ve doğruydu. 

Ve bu doğruları benden başka görenler de oldu demek ki!

Ne mutlu!