OH OLSUN! Diyemiyorsun...

Bu sıcak havalarda püfür-püfür, serin bir şeyler yazmak varken maalesef memleket gündemi buna müsaade etmiyor. Sen ne kadar kaçsan da birileri bir yerlerde öyle olaylar yaratıyor ki; hem kendileri mağdur oluyor hem de duyan işitenler bir kez daha ümitsizliğe kapılıyor.

Mesela, bir sabah gazeteni açıp bakıyorsun bir kadını karakola çekip yer misin, yemez misin diye sormadan sağdan-soldan girişen polisleri görüp nefret ediyorsun. Başka bir sabah yine gazeteni açıp, baktığında; yine bir karakol ve o karakolda görevli polisleri sıraya dizdiren bir egemen kişi. 

Oh olsun!!! demek var da diyemiyorsun. Düşene bir tekme de sen vuracak tıynette değilsin. Her daim mağdurun yanında olmaya özen göstermişsin dünün zalimi olsa bile. Bütün bu yaşananlara gerek kalmasa, herkes hayatta üstlendiği görevlerini layıkıyla yerine getirmeye çalışsa olmaz mı?  

"Ne oldum değil, ne olacağım demeli" diyen bir milletin evladı olarak niçin en ufak bir yetki elde ettiğinde bambaşka bir insan olup çıkıyorsun. Hiç mi ders almazsın gördüğün duyduğun yaşadığın olaylardan. 

Ayrıca, çok uzun yıllardan beri devam eden PR çalışmalarında çocuk, genç tüm vatandaşlarla iletişim kurmaya önem veren ve bu uğurda memur ve komiserleriyle okullarda, sokakta bunun için özenle çalışan teşkilatta hâlâ devam eden bu anarşi düzenini anlamak mümkün değil.

Türk milletinin bu çok eski ve çok önemli kurumunun bu şekilde itibar kaybetmesi, şahsen beni üzüyor.