Ha...sakın'ola yanlış anlaşılmasın! Kat'a ve asla maksadım ayranı aşağılamak değildir ve olamaz da. Sadece konuyu analiz ederek, mevcut şartları gözden geçirerek gerçekleri ortaya koymaktır maksadım. Zaman içerisinde marketlere kadar girdi ama eskiden ayran başlı başına bir ürün bile değildi. Ayran, içine su katılarak sıvılaştırılmış yoğurttu. Yoğurt çırpılır, tuz eklenir ve istenen kıvama göre su ilave edilerek ayran yapılırdı. Ayran, bahsettiğim yıllarda bardakla -kafaya dikilerek- değil bir kase içinden pilavın yanında komposto gibi kaşıkla içilirdi.
Ayranı illa ki bir kategoriye sokmak icap ederse, köy menşeli yararlı bir içecek diyebiliriz. Herkesler de bilir ki; köylerde her ailenin en az bir koyunu veya ineği vardır. Köylü kadınlar günde iki defa, sabah ve akşam sağdıkları süt ile ailelerinin yoğurt, tereyağ ve peynir ihtiyacını karşılarlar. Ayran ise bilhassa yaz günlerinin sıcağında hem ferahlatıcı hem de vücuda dinçlik veren özelliği ile evde her daim bulunan yoğurda su katarak hazırladıkları yapımı son derece kolay, pratik bir içecektir.
Ayran, başta da dediğim gibi değerli bir besindir. Sadece hararet giderici değil, günlük beslenmede de çok önemli bir yer tutar. Bilhassa, köy ekmeğini kalaylı kasedeki ayrana doğrayan evin dedesi ve ninesi için sağlıklı bir yemektir.
Ayranı anlatırken Taksimdeki Kristal Büfe'yi anmadan geçmek hiç olmaz. Tarihi tam hatırlayamasam da 70'li yıllarda Kristal Büfe'nin Hamburgeri ve köpüklü ayranı çok meşhurdu. Mekanın şöhreti kulaktan kulağa tüm İstanbul'da yayılmış, duymayan kalmamıştı. Kristal Büfe, duvarları çepeçevre aynalı ve boydan boya raf olan, adı üstünde ayaküstü karın doyurulacak çok ufak bir dükkandı.
Kristal Büfe'nin menüsünde pek çok çeşit vardı ama esas şöhretini Köpüklü Ayran ve Hamburger ile yapmıştı. Dışarıda olduğumuz bir gece, geceyarısı eve dönerken hamburgerlerimizi köpüklü ayranlarımız eşliğinde bir güzel yemiştik. O yıllarda yeni yeni tanınmaya başlamış olan Ahmet Özhan'da Taksim Belediye Gazinosundaki programından çıkmış, yanında saz arkadaşları ile bizim gibi hamburger yemeğe gelmişlerdi. Zaten yakışıklı olan Ahmet Özhan, sahne kıyafetleri içinde göz kamaştırıyordu.
Ayran, milli içki olamaz ama benim için Taksim Kristal Büfe, Ahmet Özhan, gece ışıkları ve gençliğim demektir.
Bu da az şey mi?
Bence milli içkinin rakı'dan daha eski bir tarihe sahip olan kımız olması lazım. Ancak dediğiniz gibi vatanın her sathında tüketildiği için milli içkimiz rakı'dır.
YanıtlaSilNe enteresan bende Taksim Kristal Bufe'nin sosislisi ve ayraninin mudavimiydim Pangalti'da calistigim yillarda. Sizinle bir yerlerden tanisiyor muyuz ne? Ahmet Ozhan konusunda da katiliyorum size. Sevgilerimle ve tanidik mekanlarda gorusmek dilegimle.
YanıtlaSilHerkes ayranı mı rakıyı mı kımızı mı milli içki olarak görmek istiyorsa bırakalım onu görsün... Milli içki de nedir zaten onu da anlamış değilim... Sevgiler...
YanıtlaSilPaylaşımınızı tebessüm ederek okudum. Ayran der geçeriz ama siz ayrandan Ahmet Özhan'a kadar gelerek hiç olmazsa ayranı milli içki ilan eden padişahımızın kötü imajını sildiniz. Kristal büfe bir fenomendi gerçekten. Taklitleri çıktı o hamburgerin ama ilgisi yok aslıyla. Orada 5 hamburger yediğimi hatırlarım. Daha fazla eskilere takılmayalım yaşımız çıkıyor ortaya. :))
YanıtlaSilAyranı çok severim...Fotoğraflara bayıldım...Yazın buz gibi bir ayranı hiç bir meşrubata değişmem.Kristal büfeyi maalesef hiç bilmiyorum :(
YanıtlaSilayran ve maden suyu favorim bir de uyku getirmese ne iyi olurdu
YanıtlaSilbu sıcakta ne gider valla :))) canım cekti şimdi bakk :)) iyi bloglarrrr...
YanıtlaSil