Bu kış bazı blogger arkadaşlar süt reçeli diye bir tarif paylaştılar ve sütün tam yağlı mandıra sütü olmasında ısrarcıydılar. Ben de acele etmedim, hele bir yaz gelsin de köylülerin getirdiği mandıra sütüyle bir denerim dedim. Kış bitti! yaz günlerine kavuşmanın sevinci ve heyecanı ile yazlığa geldiğimiz ilk günlerde, hem de tam yerleşmeden işlere bir gün ara verip, süt reçeli kaynatmaya karar verdim.
Bir litre sütü, bir buçuk su bardağı toz şeker ile ocağın üstüne oturttum. Karıştırarak, şekerini erittiğim sütün kaynamasını bekledim. Kaynama başlayınca da bir kahve kaşığı (silme) karbonatı ilave ettim ve ateşi kıstım. Yani, verilen tariflere harfiyen uydum.
Aksilik bu ya ufak tefek işler için çağırdığım ustanın hemen geleceği tuttu ve reçelime gereken özeni gösteremedim. Fırsat bulup, aklıma geldikçe koştum karıştırdım. Kısık ateş üzerinde olduğu için olsa gerek herhangi bir olumsuzluk yaşanmadı. Düzenli karıştırarak, orta ateşte belki bir saatte netice alacak iken çok kısık ateşte olduğu için saatlerce süren uzun bir sürede pişirdim.
Google'da yaptığım ufak bir araştırmada, bu ürünün Güney Amerika ülkelerinde yaşanan kıtlık zamanlarından kalma bir tarif olduğu ve daha sonra da değişik -keçi sütü, hindistan cevizi sütü gibi- sütlerle yapılarak çeşitlendirilmiş olduğu anlaşılıyor.
Zamanla, dondurma yapımında ve çeşitli bisküvi ve kurabiyelerde de kullanılmaya başlanmış. Merak ettiğim için kalkıştığım bu maceranın bir sebebi de yaz boyunca yapacağım reçellere bir alternatif ve gelecek konuklara farklı bir tat sunabilmek hevesiydi.
Sonuç derseniz, buzdolabında ufak bir kavanoz içerisinde duruyor. Tadı ve kokusuyla bize biraz ağır geldiği için kahvaltı sofrasında pek rağbet görmedi. Aslında, tereyağ-bal ikilisine benziyor. Tatlı sevenler için değişik bir tat ve denenmesinde fayda var.
Mesela, biraz önce bu yazıyı hazırlarken içimin kıyıldığını hissettim ve bir dilim ekmek üzerine sürdüğüm süt reçelimi afiyetle yedim.
Çok da beğendim. Hiç fena değilmiş.
Bir litre sütü, bir buçuk su bardağı toz şeker ile ocağın üstüne oturttum. Karıştırarak, şekerini erittiğim sütün kaynamasını bekledim. Kaynama başlayınca da bir kahve kaşığı (silme) karbonatı ilave ettim ve ateşi kıstım. Yani, verilen tariflere harfiyen uydum.
Aksilik bu ya ufak tefek işler için çağırdığım ustanın hemen geleceği tuttu ve reçelime gereken özeni gösteremedim. Fırsat bulup, aklıma geldikçe koştum karıştırdım. Kısık ateş üzerinde olduğu için olsa gerek herhangi bir olumsuzluk yaşanmadı. Düzenli karıştırarak, orta ateşte belki bir saatte netice alacak iken çok kısık ateşte olduğu için saatlerce süren uzun bir sürede pişirdim.
Google'da yaptığım ufak bir araştırmada, bu ürünün Güney Amerika ülkelerinde yaşanan kıtlık zamanlarından kalma bir tarif olduğu ve daha sonra da değişik -keçi sütü, hindistan cevizi sütü gibi- sütlerle yapılarak çeşitlendirilmiş olduğu anlaşılıyor.
Zamanla, dondurma yapımında ve çeşitli bisküvi ve kurabiyelerde de kullanılmaya başlanmış. Merak ettiğim için kalkıştığım bu maceranın bir sebebi de yaz boyunca yapacağım reçellere bir alternatif ve gelecek konuklara farklı bir tat sunabilmek hevesiydi.
Sonuç derseniz, buzdolabında ufak bir kavanoz içerisinde duruyor. Tadı ve kokusuyla bize biraz ağır geldiği için kahvaltı sofrasında pek rağbet görmedi. Aslında, tereyağ-bal ikilisine benziyor. Tatlı sevenler için değişik bir tat ve denenmesinde fayda var.
Mesela, biraz önce bu yazıyı hazırlarken içimin kıyıldığını hissettim ve bir dilim ekmek üzerine sürdüğüm süt reçelimi afiyetle yedim.
Çok da beğendim. Hiç fena değilmiş.
çok güzel ellerine sağlık, bende çok uzun süredir erteleyip duruyorum yapmayı çok istiyorum özellikle pastasını denemeyi çok isterim..
YanıtlaSilMerhaba Sevim hanım hoşgelmişsin :) bence erteleme, hemen yap. Herhangi bir zorluğu da yok. Mutfakta işin olduğu bir gün süt reçelini de aradan çıkarıverirsin :))
SilSevgiler...
Rabia hanım sayenizde hiç merakım olmamasına rağmen hatta reçel sevmememe rağmen reçeller yapıp dururum. :)) Ama artık bunu denemeyeceğim, yaptıklaarım bir bitsin hele sütün mevsimi yok nasılsa. :)) Ellerinize sağlık.
YanıtlaSilGerçekten de siz marmelatları sevdiğinizi yazmıştınız bir kerre.
SilBen de şekerden, tatlılardan ne kadar uzak durmak -Canan Karatay Hocanın tesiriyle- istesem de alışkanlıklardan kurtulmak kolay olmuyor :)
Sevgili Rabia bende yapmıştım süt reçelini bana da az ağır gelmişti ama çok lezzetli bir tat.Belki şeker miktarını daha bir azaltıp tekrardan yapmayı düşünüyorum.Ellerinize sağlık olsun.Sevgilerimle..
YanıtlaSilSevgili Rabia;
YanıtlaSilbu tarifi her gördügümde ben de yapacagim derim ama,sonrasinda aklimdan cikiverir,insallah birgün deneyecegim.
Ellerine saglik,yiyenlere afiyetler olsun.Güzel bir haftaya baslaman dilegiyle sevgiyle ve dostca kal.
merhabalar:))ilk firsatta denemek istedigim tatlardan birisi.elinize saglik:)
YanıtlaSilsüt reçeliniz ilgimi çekti sevgili rabia hanımcım olurmu acaba dedim ama deneyeceğim bende çok severek yaparım reçeller turşular genelde herşeyimi kışlık tarhana vesaire yapabildiğim kadar bu sene değişik bir reçelde ben yaptım bol tarçınlı elma reçeli karadeniz gezimizde gördüm köy eriği reçeli marmeladı ve elma reçeli tarçınlı kahvaltılıklara çeşitli şeyler ilave etmek güzel oluyor ekşi elma ilede tatlı ilede kabuk tarçınları kaynattım suyunu şekerle koyulaşmaya yakın elmaları ilave ettim (arzuya göre doğranmış veya rendelenmiş ) olabilir koyulaşma kıvamında limon suyu az ekledim bir taşım daha kaynattım indirdim,
YanıtlaSil*******
elma marmeladına hiç şeker koymadan robotta çektim ve koyulaşana kadar kısık ateşte pişirdim ekşi elmadan mayhoş mayhoş oluyor erik marmeladı gibi ellerinize sağlık arada bakacağım marifetlerinize