KADIN ÇİÇEK DEĞİLDİR...

Televizyonda kadına şiddet konusunda fikirleri sorulan bazı beyler şiddeti kınadıklarını ifade ederken "Kadın çiçektir" gibi bir garip söylem tutturmuş gidiyorlar. İşin garibi, kendi yalanlarına kendileri de inanıyorlar. Böyle işlerle -kadına şiddet ile- kendilerinin hiç alakaları olmazmış gibi "Kadına el kalkar mı? Kadın çiçektir" diyorlar. Bu lafı ilk söyleyen de yanlış hatırlamıyorsam meşhur bir türkücüydü kendileri. 

Şair şiirlerinde kadının dudağını goncaya benzetip, kirpiklerini kalbine saplanan bir ok gibi anlatabilir. Siyah saçlarını gecenin karanlığına benzetirken, varlığını güneşin doğuşu olarak tarif edebilir. Bunlar, teşbih -benzetme- sanatıdır ve şiirin dilidir.

Kadını çiçeğe benzetenler ise gizli niyetlerini -bilmeden- ifşa ediyorlar. Çünkü, kadınları çiçeğe benzetmek suretiyle babasının, ağabeyinin veya kocasının isteklerini emir kabul eden ve her türlü baskıya sorgusuz sualsiz boyun eğen bir bitki gibi -ağzı var dili yok- kadını tarif ediyorlar. 

Zira, çiçek sadece bir bitkidir. En güzel en egzotik ve en pahalısı bile olsa nihayetinde bir bitkidir. Kadını çiçeğe benzetmek, en hafif tabiriyle kadını insan olarak kabul etmemektir. Zaten, -lafım meclisten dışarı- bir takım erkeklerin kadınları insan olarak kabul ettiklerini zannetmiyorum. Bu erkekler için kadın -sırtından sopa karnından sıpa eksik edilmeyecek- onlar istediği müddetçe emirlerine köle olarak verilmiş bir zavallı mahluktur. 

Kadın çiçek değildir. Çiçek olmadığı gibi aklı, fikri, idraki ve duyguları ile kendi hayatını kendi istediği gibi yaşama hakkına sahip ve muktedir bir insandır. Kadına şiddeti durdurmak için onu çiçeğe benzetmek yerine onun bu güne kadar gasp edilen haklarını teslim etmek gerekir. 

Kadın çiçek değildir ama sevgi ile verilen bir dal çiçek onun kalbini kazanmak için yeterlidir...